Laatste keer Lhasa
Door: ClaudiaDieuwertjeNepalTibet
Blijf op de hoogte en volg Claudia
24 Mei 2012 | Nederland, Amsterdam
Massage
In het centrum van Lhasa ligt een blinden massage centrum. Claudia heeft zich daar eens van top tot teen grondig laten masseren. De manager, een jong blind meisje was spraakzaam en ik vroeg haar of ze Sabrye kende. Zij is een Duitse blinde vrouw die in Lhasa een blindenschool heeft opgezet. Zeker kende ze haar, zij was van de eerste generatie kinderen die naar haar school gingen. Ze stelde mij ook voor aan Tenzin, het eerste kindje en tevens haar vriend. Ik vertelde haar dat ik de twee boeken van Sabrye hb en het meisje werd enthousiast, want zij en TEnzin staan beide in het boek vermeld. Zij vroeg of ik de school al had bezocht, ik ontkende. Als ik interesse had, ging ze morgen met me mee, ze belde met Paul, de man van Sabrye en het was geregeld.
Blindenschool
Samen met Hellen wacht ik op Yudon bij ons hotel. Zou ze het wel vinden? Het is al tien over tien. Voor de zekerheid nog even naar de massagesalon gebeld. Ja hoor, ze komt er zo aan. We lopen samen naar de blindenschool, die aan de zelfde weg ligt. Zij houdt mijn arm vast, maar weet precies waar wat is. Zoals een stoepje, steegje, enz. Paul wacht ons al op en steekt van wal. Hij vertelt het hele verhaal van begin af aan. Hun motto is: kijk niet naar de onmogelijkheden, maar naar de mogelijkheden. Zij laten de kinderen dromen over hun toekomst en laten ze zelf ervaren wat ze wel en niet kunnen. Heel bijzonder! Yudon leidt ons rond in de school en ik mag nog enkele foto's maken.
Shoppen
's Middags is het tijd om te shoppen. Ze hebben heel veel leuke kraampjes in het centrum. Ik weet niet wat ik kiezen moet, maar Dieuwertje helpt mij daar graag bij. Zij heeft haar tassen inmiddels al vol, o.a. de klankschaal en gebedsmolen. Uiteindelijk koop ik ook een gebedsmolen, waarvan de verkoopster ernog een paal steentjes aan hangt. Zo lief zijn ze hier wel.
Jokhang
Op het einde van de middag heb ik ook een tas vol met souvenirs en ga ik met Hellen naar de Jokhangtempel. Deze ligt midden in het centrum en is voor pelgrims de belangrijkste tempel, omdat hier het meest heilige beeld van Tibet staat: Yoho Sakyamuni. Het is nog mooi weer en we genieten op het dakterras van het uitzicht. Helaas (zoals de Chinezen zijn), worden we eerder naar buiten gestuurd dan de openingstijden. Dan nog maar een kora lopen om de tempel heen.
Laatste week
Als we Lhasa verlaten breekt onze laatste week in Tibet aan. We reizen dan van Lhasa terug naar Nepal, zeker duizend km. De onderkomens zullen steeds iets eenvoudiger worden en de kans op internet wordt steeds kleiner.
Vertraging
Vlak voor vertrek krijgen we de mededeling dat een groepsgenoot is opgenomen in het ziekenhuis en dat hij graag naar huis wil. Dit betekent voor ons wachten op toestemming om te vertrekken. Er wordt een nieuw groepsvisum voor ons aangevraagd en een permit voor de man die naar huis wil. Geen idee hoe lang het gaat duren, kan een paar uur, een dag of twee dagen zijn. Uiteindelijk lopen we maar drie uur vertraging op en horen we dat het met de man weer beter gaat. Waarschijnlijk te veel last van de hoogte, hij kan de volgende dag al richting huis.
In het centrum van Lhasa ligt een blinden massage centrum. Claudia heeft zich daar eens van top tot teen grondig laten masseren. De manager, een jong blind meisje was spraakzaam en ik vroeg haar of ze Sabrye kende. Zij is een Duitse blinde vrouw die in Lhasa een blindenschool heeft opgezet. Zeker kende ze haar, zij was van de eerste generatie kinderen die naar haar school gingen. Ze stelde mij ook voor aan Tenzin, het eerste kindje en tevens haar vriend. Ik vertelde haar dat ik de twee boeken van Sabrye hb en het meisje werd enthousiast, want zij en TEnzin staan beide in het boek vermeld. Zij vroeg of ik de school al had bezocht, ik ontkende. Als ik interesse had, ging ze morgen met me mee, ze belde met Paul, de man van Sabrye en het was geregeld.
Blindenschool
Samen met Hellen wacht ik op Yudon bij ons hotel. Zou ze het wel vinden? Het is al tien over tien. Voor de zekerheid nog even naar de massagesalon gebeld. Ja hoor, ze komt er zo aan. We lopen samen naar de blindenschool, die aan de zelfde weg ligt. Zij houdt mijn arm vast, maar weet precies waar wat is. Zoals een stoepje, steegje, enz. Paul wacht ons al op en steekt van wal. Hij vertelt het hele verhaal van begin af aan. Hun motto is: kijk niet naar de onmogelijkheden, maar naar de mogelijkheden. Zij laten de kinderen dromen over hun toekomst en laten ze zelf ervaren wat ze wel en niet kunnen. Heel bijzonder! Yudon leidt ons rond in de school en ik mag nog enkele foto's maken.
Shoppen
's Middags is het tijd om te shoppen. Ze hebben heel veel leuke kraampjes in het centrum. Ik weet niet wat ik kiezen moet, maar Dieuwertje helpt mij daar graag bij. Zij heeft haar tassen inmiddels al vol, o.a. de klankschaal en gebedsmolen. Uiteindelijk koop ik ook een gebedsmolen, waarvan de verkoopster ernog een paal steentjes aan hangt. Zo lief zijn ze hier wel.
Jokhang
Op het einde van de middag heb ik ook een tas vol met souvenirs en ga ik met Hellen naar de Jokhangtempel. Deze ligt midden in het centrum en is voor pelgrims de belangrijkste tempel, omdat hier het meest heilige beeld van Tibet staat: Yoho Sakyamuni. Het is nog mooi weer en we genieten op het dakterras van het uitzicht. Helaas (zoals de Chinezen zijn), worden we eerder naar buiten gestuurd dan de openingstijden. Dan nog maar een kora lopen om de tempel heen.
Laatste week
Als we Lhasa verlaten breekt onze laatste week in Tibet aan. We reizen dan van Lhasa terug naar Nepal, zeker duizend km. De onderkomens zullen steeds iets eenvoudiger worden en de kans op internet wordt steeds kleiner.
Vertraging
Vlak voor vertrek krijgen we de mededeling dat een groepsgenoot is opgenomen in het ziekenhuis en dat hij graag naar huis wil. Dit betekent voor ons wachten op toestemming om te vertrekken. Er wordt een nieuw groepsvisum voor ons aangevraagd en een permit voor de man die naar huis wil. Geen idee hoe lang het gaat duren, kan een paar uur, een dag of twee dagen zijn. Uiteindelijk lopen we maar drie uur vertraging op en horen we dat het met de man weer beter gaat. Waarschijnlijk te veel last van de hoogte, hij kan de volgende dag al richting huis.
-
24 Mei 2012 - 10:03
Sunny:
julliereisverslagen zijn echt te gek..alleen jammer van de zieke reisgenoot die nu naar huis wilt, wat te begrijpen is.
groetjes, -
24 Mei 2012 - 10:09
Melanie:
Hallo dames,
het klinkt echt allemaal even waanzinnig! en wat super dat jullie die school konden bezoeken waar Dieuwertje al veel over gelezen heeft, sjiek om zoiets dan in het echt te kunnen zien. Geniet verder van jullie reis en we wachten vol spanning op de nieuwe verslagen. xxxx -
24 Mei 2012 - 10:15
Michel:
Wat een ervaringen en verhalen allemaal!! Super.
Geniet nog lekker van de laatste week!
xxx -
24 Mei 2012 - 11:25
Bob En Sanne:
Kijk die Claudia toch, al helemaal ingeburgerd daar, maar ook L's van R's hahaha :P ('waarvan de verkoopster ernog een paal steentjes aan hangt'). Ja ja je weet wel van wie deze flauwe humor is he ;)
Super jullie vakantie, wat een avonturen! Nog veel plezier gewenst!
groetjes Bob en Sanne -
24 Mei 2012 - 11:26
Rob:
Inderdaad, hele indrukwekkende verhalen en foto's! Ik mis eigenlijk alleen nog dat Claudia er een sherpa uit gelopen heeft. Komt misschien nog :)
ENJOY!! -
24 Mei 2012 - 11:27
Sanne:
Nog even een korte reactie van mij, ik schaam me diep, grapjes maken over jullie typfouten en dan zelf helemaal de mist in gaan in mijn berichtje haha (ik kop hem maar zelf in he;)) -
24 Mei 2012 - 13:27
Theo En Marie-louise:
Hallo lieve meisjes.
Wat een geweldige verhalen. Super mooie natuurfoto's. Wij vragen ons weleens af of bij jullie de energie niet opraakt door alles wat jullie beleven. Geniet intens van de laatste week. Bedankt voor alle fijne verhalen.
Veel liefs. -
24 Mei 2012 - 14:50
Leo En Billa:
Geweldig dames, wat een reis en mooie foto's, nou nog een week genieten.
Een keer thuis komen jullie helemaal niet uitverteld met zoveel indrukken.
Liefs, -
24 Mei 2012 - 16:53
Marijke:
Wat leuk om te lezen dat jullie bij de blindenschool zijn geweest. Ik ben er zelf niet geweest, maar mijn ouders kennen de ouders van Paul (wonen een dorp verderop) en zij zijn ook bij die school geweest. Heb er indrukwekkende verhalen over gehoord. Gaaf.. Geniet nog even van jullie weekje daar en blij te horen dat alles goed gaat.
Liefs x -
25 Mei 2012 - 09:31
Ron En Anita En Boys:
Heel veel plezier nog de laatste dagen, geniet ervan want deze reis is eenmalig. -
27 Mei 2012 - 21:02
Vera En Jordie:
Echt heel sjiek jullie reisverhalen! We lezen ze met veel plezier! Geniet nog maar volop de laatste week.
Wel niet te gewend raken aan al die massages! Anders krijgt Michel het zwaar thuis ;)
xx Vera & Jordie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
